Χριστίνα Σουγιουλτζή: «Οριζόμαστε από τους προσκεκλημένους μας» - Free Sunday
Χριστίνα Σουγιουλτζή: «Οριζόμαστε από τους προσκεκλημένους μας»

Χριστίνα Σουγιουλτζή: «Οριζόμαστε από τους προσκεκλημένους μας»

Η δημοφιλής ομάδα «κι όμΩς κινείται», που συνδυάζει την ακροβασία με τον σύγχρονο χορό, αλλά και το τσίρκο με την τέχνη του θεάτρου, εμφανίζεται για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών, με ένα νέο έργο. Με τρεις μουσικούς επί σκηνής, οι τέσσερις ερμηνευτές μοιράζονται μια αποκαλυπτική, μεταμορφωτική διαδρομή, σε μια αλληγορία για το πέρασμα του χρόνου. Η δημιουργός, Χριστίνα Σουγιουλτζή, μας λέει περισσότερα.

Τι σημαίνει ο τίτλος του έργου «9.25», του οποίου συνυπογράφετε τη χορογραφία μαζί με τους Camilo Bentancor και Ερμή Μαλκότση, και που θα παρακολουθήσουμε τις προσεχείς ημέρες στο Φεστιβάλ Αθηνών; 

Είναι το τρένο των 9.25 , με την έννοια της αναχώρησης του δρομολογίου.

Είναι αφιερωμένη σε εκείνες τις στιγμές που σταματάς, κοιτάς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι τον χρόνο να τρέχει και να τα παρασύρει όλα. Τα πάντα. Αόρατη δύναμη γκρεμίζει βεβαιότητες και σκηνοθετεί τα πιο τρελά σενάρια, χωρίς να σηκώνει αντιρρήσεις. Και φτάνει μια στιγμή που έχεις ανάγκη να υψώσεις το ανάστημά σου, να πεις: «Εγώ τώρα, περίμενε, να πάμε με τον ρυθμό μου, μη με τρέχεις, μη με σταματάς, μη με πηγαίνεις».

Μπορούμε να συμπορευτούμε εν ειρήνη με τη βαρβαρότητα, την αγριότητα της ασταμάτητης αυτής πορείας του χρόνου; Ίσως ο έρωτας, η δημιουργία, με την έννοια του επανορισμού, της αναγκαιότητας ορισμού μιας νέας ζωής, μιας επανάστασης, δεν το λέω με στόμφο, ό,τι σημαίνει η λέξη, να έχουν τον τρόπο, έστω και παροδικά, να ακυρώσουν τις διαταγές του χρόνου.

Όταν καταρρέουν οι δυνάμεις αυτές, όταν ματαιώνονται, εμφανίζεται ο χυδαίος μετρητής. Μπορούμε να ελευθερωθούμε απ’ αυτήν την αντίστροφη μέτρηση;

Με ποιον τρόπο συνδιαλέγονται σκηνικά ο χορός, η ακροβασία, το τσίρκο, το θέατρο και η ζωντανή μουσική στην παράστασή σας; 

Ακούγεται κάπως υπερφίαλο, να λέει κανείς ότι καταπιάνεται με όλα. Η αλήθεια της κατάστασης είναι ότι η ομάδα και τα έργα της προκύπτουν από συνεργασίες προσώπων - καλλιτεχνών. Για μένα έχει μεγάλη σημασία να μπορούν να συνυπάρξουν και να συμπορευτούν διαφορετικοί αφηγηματικοί τρόποι. Δηλαδή, για να είμαι πιο σαφής, σαν χορεύτρια (εκεί ορίζω τον εαυτό μου), δεν ψάχνω συνοδεία/συνοδούς, να «πλουτίσουν» τη σκηνική κατάσταση ή να «εξηγήσουν» τα όσα δεν λέγονται… Σαν φιλοσοφία ομάδας, ψάχνουμε μια ισορροπία-σύνθεση, όπου οι ερμηνευτές να μπορούν να υπάρξουν ισοδύναμα και πιο σημαντικό, αυτοδύναμα, με τον «τρόπο-μέσο» έκφρασης που φέρουν, είτε είναι χορευτές, ακροβάτες, ηθοποιοί ή μουσικοί είτε… 

Η ομάδα σας, «κι όμΩς κινείται», έχει μια μακρά παράδοση σε αυτού του είδους τα υβριδικά θεάματα. Τι πιστεύτε αρέσει τόσο πολύ στο κοινό και γεμίζει όλες τις παραστάσεις σας αυτά τα χρόνια;

Ξέρω μόνο ότι υπάρχει στ’ αλήθεια απεύθυνση από μέρους μας. Οριζόμαστε από τους προσκεκλημένους μας. Ένα καλλιτεχνικό σχήμα ορίζεται από τους ανθρώπους, τους οποίους προσελκύει. Θέλω να πω όταν μιλάμε για την ομάδα
«κι όμΩς κινείται» ή για το τάδε έργο, ουσιαστικά μιλάμε για ένα σύστημα που αφορά και περικλείει δυναμικά και ισοδύναμα τους δημιουργούς αλλά και όσους έρθουν στο θέατρο να συνυπάρξουν με το «σύμπαν» και την αισθητική της ομάδας. Η δυναμική της σχέσης αυτής είναι που κάνει τα έργα να ισχύουν, δεν μετριέται με νούμερα αλλά με το ποιόν των ανθρώπων.

Πώς νιώθετε που ανοίγουν οι χώροι πολιτισμού έπειτα από ένα διάστημα τόσων μηνών;

Οι χώροι πολιτισμού είναι πάντα ανοιχτοί, δεν κλείνουν, τους φέρουν οι άνθρωποι που τους πιστεύουν και περιμένουν να συναντηθούν… Και η αναμονή είναι ένα στάδιο της λειτουργίας και της δημιουργίας.

Πιστεύετε ότι επαναπροσδιορίσαμε τους εαυτούς μας προς το καλύτερο μέσα σε αυτούς τους μήνες του εγκλεισμού ή αυτός είναι ένας ευσεβής πόθος; 

Στρώθηκε από πάνω μας και μας κουκούλωσε ένα σεντόνι φόβου… καινούριου, ολοκαίνουριου φόβου. Στον φόβο λένε υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι αντίδρασης: 

  • ή συρρικνώνεσαι μπροστά στην τερατώδη σκιά, 
  • ή κάνεις πως δεν υπάρχει, 
  • ή αποδέχεσαι τη συνθήκη, συνυπάρχεις και τελειώνεις να χορεύεις μαζί της. Δεν ξέρω ακόμα πού είμαστε… Νομίζω είναι νωρίς να πούμε.

Τι να περιμένουμε τον επόμενο χειμώνα να δούμε στο Θέατρο «Ροές», του οποίου είστε η καλλιτεχνική διευθύντρια;

Υπάρχει μια εξωφρενική ευκολία στην «παραγωγή» καλλιτεχνικών γεγονότων. Συμβαίνουν πάρα πολλά, πολύ εύκολα… Αδύνατο να συμπορευτεί κανείς με αυτήν την πραγματικότητα. Νιώθω πιο έντονη την ανάγκη δημιουργίας ενός κύκλου ανθρώπων, που να ορίζει έναν χώρο, ένα θέατρο, παρά τη δημιουργία ενός ταχύρρυθμου προγράμματος επισκεπτών, όσο εξωτικοί ή διάσημοι κι αν είναι.

Info

«κι όμΩς κινείται»

9.25

Πειραιώς 260 - Χώρος Δ

10-11 Ιουνίου, 21:00

Χορογραφία - Δημιουργία Χριστίνα Σουγιουλτζή, Camilo Bentancor, Ερμής Μαλκότσης

Πρωτότυπη μουσική Κλέων Αντωνίου και η ομάδα

Μουσικοί επί σκηνής Κλέων Αντωνίου, Peter Jacques, Γιώργος Αμέντας