Σαλίνα Γαβαλά: «Θα ήθελα να μιλήσω με τα τραγούδια μου για θέματα με μεγαλύτερο βάρος»

Η τραγουδοποιός, ηθοποιός και συγγραφέας Σαλίνα Γαβαλά αφού ολοκλήρωσε τις παραστάσεις σας στο θέατρο Άλσος, με το «Πάρτυ γενεθλίων, ένα μουσικοθεατρικό έργο αυτοβελτίωσης, που έγραψε η ίδια ,ετοιμάζει το νεο της άλμπουμ με τραγούδια που έχουν ήδη κυκλοφορήσει ως σινγκλς και έχουν αγαπηθεί όπως «Ο άνθρωπος», σε μουσική και στίχους της Μάρως Μαρκέλλου και «Το επόμενο μου δάκρυ» σε στίχους Σταύρου Σταύρου και μουσική Γιώργου Καραδήμου.

Μόλις ολοκληρώσατε τις παραστάσεις σας στο θέατρο Άλσος. Μιλήστε μας για το «Πάρτυ γενεθλίων». Μιούζικαλ δωματίου με ολογράμματα; 

Είχα κάνει την αρχή  πριν 3 χρόνια γράφοντας το έργο « Όνειρα γλυκά».

Ήταν κι αυτό μουσικοθεατρικό έργο αυτοβελτίωσης, στο οποίο η ηρωίδα στη μέση μιας μετακόμισης και σε μια κρίση ηλικίας, δεχόταν την επίσκεψη του μελλοντικού εαυτού της, ο οποίος τη βοηθούσε να δει τα πράγματα πιο ώριμα, να συμφιλιωθεί με τα λάθη της και να ξαναγαπήσει τον εαυτό της. 

Το νέο έργο, το «Πάρτυ γενεθλίων», ξεκίνησα να το γράφω στο πρώτο λοκντάουν, ψάχνοντας να βρω μια αισιόδοξη ματιά στην νέα μας καθημερινότητα, προσπαθώντας να εκτιμήσω τα απλά πράγματα, με τον τρόπο που μόνο τα παιδιά ξέρουν να κάνουν. Σ’ αυτό το έργο η ίδια ηρωίδα ξαναβρίσκεται σε μια νέα κρίση στη ζωή της, αφού περνάει τη μέρα των γενεθλίων της απομονωμένη στο σπίτι...για ευνόητους λόγους.

Διαβάζει, γράφει, τραγουδάει και «συνομιλεί» με  γνωστά βιβλία και συγγραφείς, όταν εντελώς ξαφνικά αρχίζουν οι επισκέψεις… Πρόσωπα της ζωής της, με τα οποία έχει ανοιχτούς λογαριασμούς, όπως ο πατέρας, ο πρώην της, καθώς και ρόλοι από θεατρικά έργα εμφανίζονται επί σκηνής ως ολογράμματα. Η πιο απροσδόκητη «επίσκεψη» είναι εκείνη του παιδικού της εαυτού…

Είναι μια παράσταση όπου οι επισκέπτες εμφανίζονται σαν ολογράμματα, άυλοι όπως είναι οι σκέψεις και τα φαντάσματα από το παρελθόν μας. Το έργο χρησιμοποιεί το θεατρικό κείμενο  αλλά και το τραγούδι παράλληλα και πολλές φορές ταυτόχρονα, για να αφηγηθεί ένα προσωπικό ταξίδι αυτογνωσίας της ηρωίδας.

Πώς ηταν η συνεργασία σας με τον Φιλιππο Σοφιανό; Μιλήστε μας και για τους υπόλοιπους επισκέπτες του πάρτυ σας.

Με τον Φίλιππο γνωριζόμαστε εδώ και κάποια χρόνια. Είναι δοτικός, έχει κατανόηση, καταλαβαίνει τις αγωνίες και του συγγραφέα και του καλλιτέχνη και η συνεργασία μας ήταν πολύ εύκολη και ομαλή. Είχαμε ταύτιση καλλιτεχνική και αυτό λειτούργησε και η παράσταση στήθηκε μαγικά. Και σαν διαδικασία και σαν αποτέλεσμα. Με τον Γιώργο Καραδήμο έχουμε κυκλοφορήσει στο παρελθόν ένα ντουέτο το «Θα ‘ρθει ξανά» και τώρα ετοιμάζω ένα νέο τραγούδι σε δική του μουσική, το οποίο ερμήνευσα και στην παράσταση για πρώτη φορά. Στην παράσταση έχει τον ρόλο του πρώην που ξαναζωντανεύει σαν μνήμη για να μοιραστεί μαζί με την ηρωίδα ένα ερωτικό ντουέτο. Αφού η ηρωίδα συνομιλεί με ρόλους και συγγραφείς δεν μπορούσα να φανταστώ κάποιον πιο ιδανικό από τον Θανάση Χειμωνά για Άμλετ. Συγγραφέας ο ίδιος αλλά και γιος του Γιώργου Χειμωνά, του πιο σημαντικού μεταφραστή του Σαίξπηρ, για τον οποίο έχουν γραφτεί και οι στίχοι του τραγουδιού, ο Άμλετ της Σελήνης, το οποίο ερμηνεύω ακριβώς πριν την εμφάνισή του. Ο Θανάσης Χειμωνάς σημειολογικά ήταν ο ιδανικός Άμλετ. Όσο για την μικρή Ειρήνη, που έχω τη τύχη να την γνωρίζω από το οικογενειακό μου περιβάλλον, η συνεργασία μας ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι και χαίρομαι που έγινε μέρος αυτής της ιδέας και έδωσε νότες συγκίνησης και μια ματιά αισιοδοξίας στην ηρωίδα αλλά και στην παράσταση! 

Το «Πάρτυ γενεθλίων» είναι  ουσιαστικά ένα one woman show, που κρατούσε όμως το ενδιαφέρον αμείωτο για 1,5 ώρα. Πού οφείλεται η επιτυχία του;

Στον κόσμο φαντάζει δύσκολο εγχείρημα, για μένα ομως δεν ήταν τόσο ηρωικό αφού έχω επιστρατεύσει όλα τα όπλα μου, συγγραφή, υποκριτική και τραγούδι και μια πολύ ιδιαίτερη ιδέα και αυτό με κάνει να νιώθω γενναία να μπαινοβγαίνω από το τραγούδι στην υποκριτική. Θεωρώ ότι η επιτυχία είναι συνδυασμός. Η ιδέα, τα ιδιαίτερα τραγούδια αλλά κυρίως το γεγονός ότι καταθέτω την αλήθεια μου πάνω στη σκηνή με ένα κείμενο αυτοβιογραφικό, με κάνουν να νιώθω ευάλωτη αλλά είναι ταυτόχρονα και λυτρωτικό τόσο για μένα όσο και για το κοινό. Η σκηνή είναι ψυχοθεραπεία και όταν μοιράζεσαι την αλήθεια σου, βρίσκεις μια κοινή γλώσσα.

 Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να συνδυάζετε το θέατρο αλλά και τη μουσική. Προτιμάτε τις παραστάσεις ή τις συναυλίες; 

Προτιμώ τις παραστάσεις γιατί μπορώ να μιλήσω με τα τραγούδια με διαφορετικό τρόπο. Μπορώ να τα μεταμορφώσω, να τους δώσω άλλη ανάγνωση. Μπορεί ένα τραγούδι ερωτικό στην παράσταση να αλλάξει αποδέκτη. 

Θα ήθελα βέβαια να μπορούσα να μιλήσω με τα τραγούδια μου για θέματα με μεγαλύτερο βάρος, κοινωνικά - πολιτικά. Η εμπειρία μου στην παράσταση «Όμορφη πόλη» και η επαφή μου με το έργο του Μίκη Θεοδωράκη με έκανε να νιώσω τι βάρος μπορεί να έχει ένα τραγούδι. Όταν ερμήνευα το «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις» και ολόκληρο το Μέγαρο Μουσικής και το Ηρώδειο πάλλονταν, ένιωθα πόσο σημαντικά νοήματα ενότητας και δύναμης μπορούν να μεταφέρουν τα μεγάλα τραγούδια και έργα. Θα ήθελα με την τέχνη και τη μουσική να μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Προσπαθώ τουλάχιστον να αλλάξω εμένα. Να δώσω νοήματα μέσα από τις παραστάσεις μου που μιλάνε για την γενναιότητα της συγχώρεσης και της αγάπης.