5 τέρατα που στοίχειωσαν τον κινηματογραφικό κόσμο

Ο κινηματογράφος είναι γεμάτος από ιστορίες με τέρατα, από την αρχή της έβδομης τέχνης πολλά πλάσματα έχουν ξεπηδήσει από το σελιλόιντ και μας έχουν στοιχειώσει. Οι ιστορίες τρόμου και φαντασίας με τέρατα πάντα προξενούσαν το ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο γοητεύεται από μία ανοίκεια αίσθηση τρόμου που προκαλεί η θέαση των ταινιών αυτών. Κάποια τέρατα όμως έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό του θεατή και έχουν γίνει συνώνυμο του τρόμου.

1.Ο Δράκουλας

Ίσως το πιο γνωστό κινηματογραφικό πλάσμα είναι ο Δράκουλας, ο κόμης δράκουλας που ζει μέσα στους αιώνες,πίνοντας το αίμα από τα θύματα του. Ο Δράκουλας έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες, ο Κρίστοφερ Λι και ο Μπέλα Λουγκόζι τον έχουν ερμηνεύσει πολλάκις, σε σημείο που έχουν ταυτιστεί με τον ρόλο. Το ενδιαφέρον με το πλάσμα αυτό είναι η ιστορία που προηγείται αλλά και η έντονη σεξουαλικότητα και αισθαντικότητα που το χαρακτηρίζει.

Ταινίες με τον Δράκουλα: Νοσφεράτου (1922) του Μουρνάου, Νοσφεράτου, το βαμπίρ(1979) του Χερτζογκ, Δράκουλας (1992) του Κόπολα, Συνέντευξη με ένα βρυκόλακα (1994) του Τζόρνταν.

2.Ο Λυκάνθρωπος

Ένα άλλο κινηματογραφικό τέρας είναι ο λυκάνθρωπος, ένα ζωόδες βίαιο υβρίδιο απογυμνωμένο από κάθε συναίσθημα,η εμφάνιση του είναι συνδεδεμένη με την πανσέληνο καθώς τότε αυτοί που φέρουν το στίγμα μεταμορφώνονται στη γνωστή απειλητική φιγούρα. Ο Δράκουλας αποτελεί ένα εκλεπτυσμένο πλάσμα σε σχέση με το λυκάνθρωπο που λειτουργεί ως ένα άγριο ζώο, αυτή η αντίθεση έιναι και ο λόγος που έχουν συναντηθεί σε πολλές κινηματογραφικές στιγμές, κυρίως ως αντίπαλοι.

Ταινίες με τον Λυκάνθρωπο: Το ουρλιαχτό (1980) του Ντάντε, Ένας αμερικανός λυκάνθρωπος στο Λονδίνο (1981) του Λάντις, Η παρέα των λύκων (1984) του Τζόρνταν.

3.Φρανκενστάιν

Το τέρας που προήλθε από τις σελίδες του βιβλίου της Μαίρη Σέλλευ αποτελεί αγαπημένο κινηματογραφικό θέμα. Ο Φρανκενστάιν είναι ένας νεκροζώντανος, αποτέλεσμα του ανθρώπινου μυαλού και της επιστημής, είναι το αποτέλεσμα του ανθρώπου, όταν αποφασίζει να πάρει τη θέση του δημιουργού και αντιπροσωπεύει όλα τα δείνα που έρχονται όταν ο άνθρωπος σπάσει τα όρια της φύσης.

Ταινίες με τον Φρανκενστάιν: Φρανκενστάιν (1931) του Γουέιλ, Η νύφη του Φρανκενστάιν (1935) του Γουέιλ,Young Frankenstein (1974) του Μπρουκς.

4. Η μούμια

Η μούμια αποτελεί τον ταριχευμένο νεκρό που ξυπνά γεμάτος από συναισθήματα εκδίκησης. Η προέλευση της προέρχεται απο την Αιγυπτιακή παράδοση και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις κατάρες της εποχής της ακμής του Αιγυπτιακού πολιτισμού. Η universal μόλις διασκεύασε την ιστορία της μούμιας, προσφέροντας μία νέα εκδοχή, η μούμια είναι όμως από τα τέρατα που απασχόλουν τον κινηματογραφικό κόσμο εδώ και πολλές δεκαετίες, είτε παρουσιάζοντας την ως τέρας τυλιγμένο με επιδέσμους είτε ως μία καταραμένη ύπαρξη που διψά για εκδίκηση.

Ταινίες με την Μούμια: Η μούμια (1932) του Φρέουντ, Η μούμια (1999) και Η μούμια επιστρέφει (2001) του Σόμερς.

5.Το Ζόμπι

Το ζόμπι είναι ένας νεκρός που επανέρχεται στην ζωή και αποτελεί μία οντότητα σκοτεινή, αφού έχει περάσει απο τον κόσμο των νεκρών σε αυτόν των ζωντανών.Το ζόμπι είναι μία απειλή για τον άνθρωπο, καθώς επιστρέφει στη ζωή εκδικητικό και συνήθως με έντονη προτίμηση στην ανρθώπινη σάρκα. Οι απεικονίσεις των ζόμπι ποικίλλουν από ένα νεκρό όμοιο με τους ζωντανούς αλλά με διαφορετική συμπεριφορά, μέχρι ζόμπι που απλά είναι νεκρά σώματα σε πλήρη αποσύνθεση και με καννιβαλιστική διάθεση.

Ταινίες με Ζόμπι: Περπάτησα με ένα ζόμπι (1943) του Τουρνέ, Η νύχτα των ζωντανών νεκρών (1968) του Ρομέρο, 28 μέρες μετά (2002) του Μπόυλ.