Τι συμβαίνει με τον Στέργιο Πιτσιόρλα;

Ο Στέργιος Πιτσιόρλας είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό στέλεχος της κυβέρνησης Τσίπρα. Για την ακρίβεια έχει αναλάβει να φέρει έσοδα στο δημόσιο και μέσω αυτών των εσόδων να αποπληρωθεί μέρος του χρέους της χώρας. Προφανώς απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού. Η θέση που έχει δεν είναι από αυτές που μπορεί κάποιος να διακινδυνεύσει πολιτικά παιχνίδια. Και προφανέστερα, επειδή μιλάμε για λεφτά, όχι μόνο πολιτικά παιχνίδια.

Έχει κατηγορηθεί ότι είναι «άνθρωπος των δανειστών». Η κατηγορία σημαίνει ότι απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των δανειστών. Δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Για παράδειγμα, όπως είπε ο κ. Σπίρτζης, για την παραχώρηση του Ελληνικού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ βρήκε έναν διαγωνισμό έτοιμο και ολοκληρωμένο από την κυβέρνηση Σαμαρά, δηλαδή από το 2014.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ανέλαβε τον Ιανουάριο του 2015.

Από τότε πέρασαν 17 μήνες. Γιατί δεν είχε προχωρήσει η παραχώρηση, αλλά τελείωσε σε μία βραδιά, όταν οι δανειστές απείλησαν ότι αλλιώς δε θα ερχόταν η δόση;

Προφανώς διότι κάποιοι δεν ήθελαν να γίνει η παραχώρηση και την μπλόκαραν. Αν ο κ. Σπίρτζης λέει ότι οι επενδυτές του Ελληνικού αγόρασαν φθηνά, σημαίνει ότι κάποιοι δεν ήθελαν να δοθεί με αυτό το αντάλλαγμα. Καλύτερο όμως δεν υπήρχε. Αν υπήρχε, θα είχαμε μάθει ότι υπήρχε καλύτερη πρόταση.

Ουσιαστικά λένε ότι καλύτερα θα ήταν να μη γίνει παραχώρηση, παρά να γίνει με αυτό το τίμημα. Κάποια άλλα συμφέροντα θίγονται από την παραχώρηση σε αυτούς τους επενδυτές. Μπορεί να είναι πολιτικά σε σχέση με τους γύρω δήμους, μπορεί να είναι οικονομικά που περίμεναν ότι αν παραχωρηθεί το Ελληνικό στους γύρω δήμους, θα κάνουν καλύτερες δουλειές. Εύλογο! Σε όλα τα συμφέροντα που κερδίζουν, υπάρχουν αντισυμφέροντα που χάνουν. Ειδικά αν θέλουν να κερδίσουν χωρίς να πληρώσουν, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι δεν υπήρξε καλύτερη οικονομικά πρόταση.

Τα Λιμάνια

Ένα παρόμοιο επιχείρημα είχε καταθέσει και ο Υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας για την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά. Αντίθετοι στην παραχώρηση του λιμανιού ήταν οι εργαζόμενοι, αλλά διαπιστώθηκε και μία σύμπτωση συμφερόντων με εφοπλιστικά κεφάλαια. Για παράδειγμα, ο δήμαρχος Πειραιά Γ. Μώραλης, στενός συνεργάτης του κ. Μαρινάκη, ήταν αντίθετος στην παραχώρηση του λιμανιού. Προφανώς κάποια εφοπλιστικά συμφέροντα ήθελαν να γίνει η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού με άλλον τρόπο και ο κ. Δρίτσας είχε αφήσει σαφή υπονοούμενα για τον ρόλο του ΤΑΙΠΕΔ στην παραχώρηση του λιμανιού.

Στην προχθεσινή ομιλία του στη Θεσσαλονίκη προειδοποίησε ότι «αν όλοι αντιληφθούμε τις νέες διεθνείς ισορροπίες, αλλά και τον σχεδιασμό των γειτονικών κρατών, τότε θα γίνει αντιληπτό και το πόσο άκαιρες και καταστροφικές είναι οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης». Οι εξελίξεις, στις οποίες αναφερόταν ο κ. Πιτσιόρλας, είναι η απεργία των εργαζομένων που έχει διαλύσει τη λειτουργικότητα του λιμανιού.

Τι θέλουν οι απεργοί; Να μη γίνει η αποκρατικοποίηση, η διαδικασία της οποίας βρίσκεται σε εξέλιξη από το ΤΑΙΠΕΔ.

Σιωπηλά ευμενείς στις κινητοποιήσεις είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι από τους οποίους οικοδόμησαν την πολιτική τους καριέρα στις μάχες κατά της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού και για τους οποίους οι εργαζόμενοι είναι πελατειακός στρατός που θα χαθεί.

«Όταν το καταλάβουμε, το λιμάνι, θα έχει απαξιωθεί τόσο που θα είναι πολύ αργά», είπε ο κ. Πιτσιόρλας, χωρίς όμως να συγκινεί όσους έχουν συμφέροντα να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση.

Έλλειψη εμπιστοσύνης και απαξίωση

Ο Υπουργός Άμυνας, ο κ. Καμμένος, έχει ανακοινώσει ότι θα κάνει ειδικό φορέα για την αξιοποίηση της περιουσίας των ενόπλων δυνάμεων. Το ΤΑΙΠΕΔ είναι «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής περιουσίας Ελληνικού Δημοσίου». Η πρόθεση του κ. Καμμένου να κάνει έναν παράλληλο φορέα, σημαίνει πρακτικά, ότι δεν εμπιστεύεται τον επίσημο φορέα, επικεφαλής του οποίου είναι ο κ. Πιτσιόρλας. Αλλά πουθενά δε μιλά για πωλήσεις.

Στην ίδια ομιλία στη Θεσσαλονίκη κ. Πιτσιόρλας ευχήθηκε να ολοκληρωθεί την επόμενη εβδομάδα η αποκρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, που θα έληγε στα μέσα Απριλίου, αλλά πήρε παράταση, επειδή τότε η γραμμή στην Ειδομένη ήταν υπό κατάληψη, από την οποία η εταιρεία έχασε συνολικά πάνω από 5 εκ. ευρώ. Όμως η κατάληψη κράτησε δύο μήνες και κανείς κυβερνητικός παράγοντας, ούτε του Υπουργείου, ούτε της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έδειξε διατεθειμένος να πιέσει για επέμβαση, έτσι ώστε να ανοίξει η γραμμή, παρά το γεγονός ότι το προϊόν ΤΡΑΙΝΟΣΕ απαξιωνόταν, ενώ την ίδια ώρα τα εμπορεύματα που δε μπορούσε να μεταφέρει σιδηροδρομικώς η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήγαιναν ακτοπλοϊκώς μέσω Ηγουμενίτσας.

Είναι προφανές ότι το πρόβλημα σε αυτήν την υπόθεση δεν είναι ο Πιτσιόρλας, αλλά η  δουλειά που κάνει. Μία μικρή σχετικά αποκρατικοποίηση του δημόσιου τομέα, που όμως ενοχλεί τα συμφέροντα τα οποία θέλουν να τον νέμονται.

Το κράτος μπορεί να κερδίζει λίγα έσοδα, αλλά έχει περισσότερα οφέλη από το γεγονός ότι θα το βαραίνουν λιγότερες πελατείες, πάνω στις οποίες έχουν οικοδομηθεί πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Αυτά θα στοχοποιούν πάντοτε αυτόν τον Πιτσιόρλα ή οποιονδήποτε άλλον κάνει την δουλειά που του ανατέθηκε.

Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί θέλουν αυτή η δουλειά να μη γίνει, γιατί αν γίνει θα χάσουν. Και αυτοί έχουν πολιτική επιρροή στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση.

Το αν ο Πιτσιόρλας  την κάνει καλά ή άσχημα δε θα κριθεί καν όταν κάποια στιγμή κλείσει την πόρτα πίσω του οριστικά, αποχαιρετήσει τη γραμματέα του και πάει διακοπές.

Θα κριθεί μακροπρόθεσμα από τη βελτίωση του λιμανιού, το καλό νερό της ΕΥΑΘ και τις καλές σιδηροδρομικές μεταφορές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Καλά να είμαστε και εμείς κι αυτός να του πούμε μπράβο για όσα έκανε σωστά και να του ζητήσουμε εξηγήσεις για όσα έκανε λάθος.