Ιλιγγιώδης κάθοδος

Ποιο είναι το σχέδιο; Μα δεν υπάρχει σχέδιο. Ούτε η κυβέρνηση ξέρει πού πάει ούτε οι εταίροι μας έχουν επεξεργασμένη στρατηγική για την Ευρωζώνη του μέλλοντος και επομένως για την ελληνική συμμετοχή.

Αυτό που παρακολουθούμε είναι μια ξέφρενη πορεία προς τον πάτο, αφού η προσπάθεια για ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης έχει υποκατασταθεί από ένα ανελέητο blame game (παιχνίδι καταλογισμού ευθυνών) για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος, η οποία προεξοφλείται από τους ξένους πρωταγωνιστές. Έτσι, ακόμη κι αν αποφευχθεί άμεσα το ατύχημα, δεν αποκλείεται να συμβεί λίγους μήνες αργότερα, αφού τα φρένα έχουν σπάσει και δεν είναι καθόλου εύκολο να επιδιορθωθούν.

Μετά τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. την Πέμπτη ο Αλ. Τσίπρας επιτέθηκε στο ΔΝΤ για αντιδημοκρατικότητα και στον Β. Σόιμπλε για διαρκή εμπόδια που δυσχεραίνουν την αίσια έκβαση της διαπραγμάτευσης. Την επόμενη εβδομάδα θα συνεδριάσει το EWG για να εξετάσει το ενδεχόμενο ξεπαγώματος των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που πάγωσαν μετά την κυβερνητική απόφαση για χορήγηση «13ης σύνταξης» στους χαμηλοσυνταξιούχους. Η Ά. Μέρκελ, πάντως, πριν δεχτεί στο Βερολίνο τον Αλ. Τσίπρα την Παρασκευή, ξεκαθάρισε ότι δεν θα αναμειχθεί στο ελληνικό πρόγραμμα, παραπέμποντάς τον στους θεσμούς.

Από τη στιγμή που ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ Β. Σόιμπλε απέρριψε ως μονομερή την πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τη διανομή 617 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατομμύρια συνταξιούχους και την αναστολή της αύξησης ΦΠΑ στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) πάγωσε τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την απομείωση του χρέους που αποφασίστηκαν στο τελευταίο Eurogroup, ο εκπρόσωπος του οποίου συντάχθηκε με το Βερολίνο, αφήνοντας τον Αλ. Τσίπρα μόνο και εκτεθειμένο.

Στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες έγινε προσπάθεια να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις εκδίκησης και να γίνουν βήματα εξομάλυνσης, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μπορεί ο Αλ. Τσίπρας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο να έχασε, στην εσωτερική αρένα όμως τα κατάφερε. Ζητώντας ονομαστική ψηφοφορία για το επίδομα στους συνταξιούχους μετέφερε το πρόβλημα στα κόμματα της αντιπολίτευσης, που βρέθηκαν σε αμηχανία και αμφιθυμία, αντιμετώπισαν εσωκομματικές αρρυθμίες και δυσκολεύτηκαν να υπερασπιστούν την τελική επιλογή τους απέναντι στο δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός «ή με τους συνταξιούχους ή με τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ».

Η ΝΔ κατέληξε στο «παρών» έχοντας φλερτάρει αρχικά με το «ναι», στο οποίο κρατήθηκε η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το Ποτάμι διέφυγε στην αποχή, ενώ ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή ψήφισαν υπέρ, σε αντίθεση με την Ένωση Κεντρώων που αποχώρησε.

Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ πηγαίνει πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ (με τις ευλογίες των Ευρωσοσιαλιστών), ενώ ΝΔ και Ποτάμι συμπλέουν. Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν ότι εξέθεσαν την αξιωματική αντιπολίτευση και τον Στ. Θεοδωράκη ως ακόλουθο του Κ. Μητσοτάκη, ενώ σταθερά επιδιώκουν προσέγγιση με τη Φ. Γεννηματά, η οποία δέχεται μεγάλη πίεση προς την αντίθετη κατεύθυνση από τον Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος πρότεινε αποχή, πειθαρχώντας τελικά στην κομματική «γραμμή».

Ο επίτροπος Μοσκοβισί, ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Σουλτς, ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ Σαπέν, ο Γάλλος Πρόεδρος Ολάντ, ο επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο Πιτέλα, στήριξαν τις ελληνικές θέσεις απέναντι στον Β. Σόιμπλε, ενώ η Κομισιόν βρίσκεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με το ΔΝΤ.

Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι καθένας λέει τη γνώμη του αλλά στο τέλος αποφασίζει ο ταμίας, δηλαδή ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, που κάνει πίσω μόνο αν του το επιβάλλει η καγκελάριος Μέρκελ. Με αυτή την ελπίδα πήγε στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός την Παρασκευή, για να ζητήσει από την Ά. Μέρκελ πολιτική λύση εδώ και τώρα, επειδή η πίεση των δανειστών μαζί με την προσφυγική κρίση, την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό συνθέτουν ένα σκηνικό πλήρους αστάθειας σε μια ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή. 

Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στον Αλ. Τσίπρα πριν μεταβεί στο Βερολίνο ήταν η διαμαρτυρία των γερμανικών αρχών για τον τρόπο που αντιμετώπισε η ελληνική πολιτεία τον Αφγανό βιαστή και δολοφόνο Γερμανίδας φοιτήτριας που κατέληξε στο Φράιμπουργκ έχοντας συλληφθεί πριν από λίγα χρόνια στην Ελλάδα για ανάλογη υπόθεση.

Ο χρόνος πιέζει. Τον Φεβρουάριο ξεκινά η προεκλογική περίοδος στην Ολλανδία (ο Ολλανδός ΥΠΟΙΚ και πρόεδρος του Eurogroup Ντάισελμπλουμ αγωνιά για την πολύ πιθανή απώλεια της θέσης του), ενώ ακολουθεί η Γαλλία, που θα αποκτήσει νέο Πρόεδρο τον Μάιο. Στο μεταξύ, τον Μάρτιο ο Μ. Ντράγκι μπορεί να εντάξει τη χώρα μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, εφόσον έχει ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση και έχουν παρθεί βραχυπρόθεσμα μέτρα για τη ρύθμιση του χρέους. Θα προλάβουμε; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ασφάλεια, γιατί κανείς δεν ξέρει αν ο Β. Σόιμπλε έχει αποφασίσει να θυσιάσει την Ιφιγένεια για να προωθήσει το σχέδιό του για την Ευρωζώνη των ομόκεντρων κύκλων και των διαφορετικών ταχυτήτων. Το βέβαιο είναι ότι αν η διαπραγμάτευση συρθεί μέχρι την άνοιξη, η χώρα θα βρεθεί σε συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας, όπως συνέβη το 2015, όταν σαρώνονταν τα αποθεματικά των ΟΤΑ για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.

Ο πρωθυπουργός κινείται προεκλογικά: από τη Νίσυρο στη Θεσσαλονίκη και από τις γλύκες με τον «μπούλη» (τον ΥΠΑΜ Π. Καμμένο, όπως τον έλεγε ο Αλ. Τσίπρας όταν τον είχε πρωτοδεί) στα προγράμματα στήριξης των φτωχών παιδιών του Βορρά. Παρά τις προσπάθειές του να φτιάξει την εικόνα του, δεν ξέρει από πού του έρχεται. Ξαφνικά του προέκυψαν οι απόψεις του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου για τον «εκδημοκρατισμό» της Χρυσής Αυγής και εκείνες του υφυπουργού Παιδείας Κ. Ζουράρι για τα νησιά που δεν πειράζει να μας τα πάρουν. Και σαν να μην έφταναν αυτά, έμαθε στις Βρυξέλλες ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα επισκεφθεί το Βερολίνο και θα συναντηθεί με την Ά. Μέρκελ στις 13 Φεβρουαρίου.

Π. Πολάκης προς Άδ. Γεωργιάδη: «Δημιούργησες χρέη 30 εκατ. ευρώ στα νοσοκομεία και έχεις το θράσος και κουνάς το δάχτυλο. Με ποιον είσαι; Με την ελληνική κυβέρνηση ή με τον Σόιμπλε; Και άσε τα σάπια. Εμένα δεν με βαστάει κανένας, εσένα σε βαστάνε στο ΚΕΕΛΠΝΟ με τα ραβασάκια που έστελνες εσύ και η γυναίκα σου για να σε λιβανίζουν ότι είσαι ο καλύτερος υπουργός».

Άδ. Γεωργιάδης προς Π. Πολάκη: «Τα ραβασάκια τα δικά μου και της γυναίκας μου αν δεν τα φέρετε, θα κάνω μήνυση για να αρθεί η ασυλία σου. Δεν θα κρύβεσαι, ρε γαϊδούρι, πίσω από την ασυλία σου, θρασύδειλε απατεώνα. Θα φέρεις τα ραβασάκια εδώ, παλιοψεύταρε κρητίκαρε, αρχιγαϊδούρι. Θα σου ξεριζώσω τα μουστάκια αν δεν τα φέρεις! Ή θα φέρεις τώρα τα χαρτάκια ή θα γίνει εδώ μέσα της Κρήτης».

Ο ένας είναι αναπληρωτής υπουργός Υγείας και ο άλλος αντιπρόεδρος της ΝΔ. Ο διάλογός τους συνοψίζει την πλήρη καταρράκωση του κοινοβουλευτισμού και την ελληνική πολιτική χρεοκοπία. Οι κ.κ. Πολάκης και Γεωργιάδης βρίστηκαν λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία των τροπολογιών που προκάλεσαν τη σύγκρουση της κυβέρνησης με τους πιστωτές, αποδεικνύοντας ότι αυτό που χρειάζεται τώρα περισσότερο η χώρα, υπευθυνότητα, σοβαρότητα και ισχυρή σκέψη, λείπει και από τους τωρινούς και από τους επόμενους.