Η επανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ απωθεί…

Πολιτικά αντανακλαστικά της περιόδου διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ενεργοποίησαν στην ελληνική κοινή γνώμη οι πρόσφατες αποκαλύψεις για την κυβερνητική περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες δημιούργησαν ένα εξαιρετικά βαρύ κλίμα στην Κουμουνδούρου και ενεργοποίησαν εσωκομματικά ρήγματα που η εξουσία της περιόδου 2015-2019 είχε προσωρινά γεφυρώσει.

Χαρακτηριστική είναι η καταγραφή των απαντήσεων στην ερώτηση που συνηθίζει να θέτει η MRB στις τάσεις, όπου ζητείται από τους πολίτες να απαντήσουν στο ερώτημα ποιο κόμμα θα τους ενοχλούσε εάν κέρδιζε τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Σε αυτό, λοιπόν, η συσπείρωση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει σχεδόν έναν στους δύο ψηφοφόρους (45,5%), ενώ, αντίθετα, η αρνητική συσπείρωση απέναντι στη ΝΔ είναι στο 33,1%, δηλαδή η διαφορά είναι στις 12,4 μονάδες.

Δεν πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια κινείται στο 45%-47%, αλλά για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2018 η διαφορά αυξάνεται. Τον Ιούλιο του 2018 ήταν στις 20 μονάδες, ενώ τον Δεκέμβριο του 2019 είχε πέσει στις 10,8 μονάδες.

Ουσιαστικά, δηλαδή, σε ένα μέρος της κοινής γνώμης, οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών με την εμπλοκή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε υποθέσεις παρακράτους ξαναθύμισαν την κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η παραπομπή του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, άνοιξε το κουτί των αναμνήσεων με αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνέπειες.

Το «βρόμικο ’89»

Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα από την αυτοτοποθέτηση ως πολιτική συνέχεια του ενιαίου Συνασπισμού να διολισθήσει στην πολιτική συνέχεια του ΠΑΣΟΚ και να ταυτιστεί με τον Ανδρέα Παπανδρέου ως θύμα «διώξεων της Δεξιάς» προκάλεσε σοβαρές αναταράξεις και ενόχλησε αρκετούς στο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος.

Διότι από τη μια ταιριάζει με το πολιτικό προφίλ που θέλει να δώσει στη νέα εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, από την άλλη, όμως, προκαλεί δυσφορία σε σειρά στελεχών του κόμματος που θυμούνται εαυτούς ως πολιτικούς φίλους των διωκτών του Ανδρέα Παπανδρέου και όχι ως μέλη του κλαμπ των χειροκροτητών του τότε πρωθυπουργού και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Ανάμεσά τους, ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης, αλλά και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο οποίος ήταν υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση που παρέπεμψε τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και ένας εκ των τριών κατηγόρων βουλευτών στο Ειδικό Δικαστήριο.

Ο κ. Φίλης πήρε αποστάσεις από τις αναλογίες του 1989 με το 2020, ο κ. Κωνσταντόπουλος χαρακτήρισε τον κ. Τσίπρα «υβριστή των αγώνων της Αριστεράς», ενώ ο έτερος των υπουργών του ΣΥΝ το 1989, ο κ. Φώτης Κουβέλης, μάλλον είναι πλησιέστερα στην εκδοχή της «σκευωρίας της Δεξιάς». Όμως η παρουσία του δίπλα στη γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Γεροβασίλη, στην παράσταση στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπου ζήτησαν από τη Δικαιοσύνη «να προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια σχετικά με αυτεπάγγελτα διωκόμενες πράξεις, καθώς και να εφαρμοστεί ο νόμος απ’ όλες τις αρχές», δεν θεωρήθηκε από τα στελέχη του κόμματος ενίσχυση της δημόσιας εικόνας του.

Η κάλυψη στον Παππά

Ο κ. Παππάς, αφού άλλαξε 4-5 εκδοχές για τη συζήτηση με τον κ. Μιωνή, υποχρεώθηκε σε μια επώδυνη, εξαιρετικά ασαφή ανάληψη ευθύνης, όπου δεν προσδιόριζε καν τι είχε κάνει λάθος.

Η δημοσκόπηση της GPO που δημοσιεύτηκε στα «Νέα» το προηγούμενο Σάββατο καταγράφει μια πλειοψηφική βεβαιότητα στην κοινή γνώμη ότι ο τότε πρωθυπουργός γνώριζε τις δραστηριότητες του υπουργού Επικρατείας.

Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στα οποία και ο κ. Τσακαλώτος, πήραν σοβαρές αποστάσεις από το αφήγημα Παππά, εκφράζοντας τη δυσφορία τους, ενώ το σύνολο σχεδόν των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκαν να πουν ότι ο κ. Παππάς έδωσε εξηγήσεις, κρατώντας αποστάσεις από το περιεχόμενο των εξηγήσεων.

Η βεβαιότητα ότι η συζήτηση που δημοσιεύτηκε ήταν η πρώτη μιας σειράς ηχογραφήσεων του κ. Παππά και η διαρροή ότι επίκειται η δημοσιοποίηση της υπόθεσης Πετσίτη προκαλούν αυτοπεριορισμό σε όσους θα ήθελαν να τον υπερασπιστούν, οι οποίοι δεν προέρχονται από την αριστερή τάση, που είναι, αν όχι εχθρική, πολύ επιφυλακτική απέναντι στον κ. Παππά.

Το ιερό δισκοπότηρο του ΣΥΡΙΖΑ

Όμως την ίδια στιγμή διαμορφώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ μια τάση για την οποία το «ιερό δισκοπότηρο» του κόμματος δεν είναι οι «αγώνες της Αριστεράς», αλλά το αποτύπωμα της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πρέπει να προστατευτεί πάση θυσία, ως εξαιρετικά επιτυχής.

Χαρακτηριστικότερος εκφραστής αυτής της τάσης είναι ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, ο οποίος υπερασπίζεται μετά μανίας όποιο στέλεχος του κόμματος έχει προβλήματα στη δημόσια εικόνα του.

Παλαιότερα είχε υπερασπιστεί την κ. Δούρου, με αφορμή το ότι εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε πυρκαγιά στην Αττική, πρόσφατα τον κ. Παπαδημούλη, τα ακίνητα του οποίου απέδωσε στο ότι «είχε παντρευτεί πλούσια γυναίκα», και τώρα τον κ. Παππά, τον οποίο κάλεσε στο τραπέζι της ονομαστικής του εορτής.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Ραγκούσης, καταλογίζει αυταρχισμό στην αστυνομία και σκευωρία στην Προκαταρκτική για τον Παπαγγελόπουλο, ενώ σύσσωμο το κόμμα ζητά τη λίστα Πέτσα με τις χρηματοδοτήσεις των μέσων ενημέρωσης, αν και το ίδιο δεν είχε δώσει ποτέ καμία για τις αντίστοιχες των ημερών του τόσο από την κυβέρνηση όσο και από ΔΕΚΟ και ανώνυμες εταιρείες, όπως η ΕΥΔΑΠ, επικεφαλής της οποίας ήταν ο σύντροφος της κ. Δούρου.

Η δικαστική τάση…

Την ίδια στιγμή δείχνει να δημιουργείται ή τουλάχιστον αποπειράται να δημιουργηθεί ένας δεύτερος πολιτικός πόλος μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, με στελέχη που ομνύουν στον Αλέξη Τσίπρα και αντιπαραθέτουν την πολιτική αυθεντία του πρώην πρωθυπουργού στις πιο αριστερές απόψεις περί συλλογικότητας, τις οποίες ασπάζονται οι προερχόμενοι από την οργανωμένη Αριστερά.

Η δημόσια έκφραση της ομάδας είναι οι εορταστικές εκδηλώσεις του κ. Πολάκη, στις οποίες συμμετέχουν περίπου τα ίδια πρόσωπα, πολλά από τα οποία έχουν διάφορες δικαστικές εκκρεμότητες να διευθετήσουν. Ο πρώην υπουργός και πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ, Χρήστος Σπίρτζης, ο κ. Νίκος Παππάς με τις γνωστές περιπέτειες, η πρώην περιφερειάρχης, Ρένα Δούρου, που έχει μπροστά της μακρύ δικαστικό δρόμο για την τραγωδία στο Μάτι, για την οποία κατηγορείται, ο εκδότης Κώστας Βαξεβάνης, ο οποίος πρέπει να περιμένει τις εξελίξεις στην Προκαταρκτική για τον Παπαγγελόπουλο, ενώ τελευταία εμφανίστηκε και ο βουλευτής και εξάδελφος του πρωθυπουργού, Γιώργος Τσίπρας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από αυτή την τάση, η κ. Δούρου προτείνεται ως πιθανή διάδοχος του κ. Σκουρλέτη στη γραμματεία του κόμματος.

Και σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ο αστάθμητος παράγων Πάνος Καμμένος, καθώς είναι άγνωστο ακόμη τι άλλο μπορεί να φέρουν στο προσκήνιο οι οικογενειακές, όπως τις χαρακτηρίζει, σχέσεις του με τον δολοφονημένο απότακτο αστυνομικό Σπύρο Παπαχρήστο, το παιδί του οποίου είχε βαφτίσει.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών, η αύξηση της αρνητικής συσπείρωσης αποτελεί την αντίδραση της κοινής γνώμης στην επανεμφάνιση όλων των αρνητικών πλευρών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι οποίες απωθούν την κοινή γνώμη.

Όπως άλλωστε σημειώνουν, ακόμη κι αν ο κ. Τσίπρας καταφέρει να βγει έξω από το κάδρο των ευθυνών, θα πρέπει να πάρει υπόψη του πολύ σοβαρά το ότι οι 19,7 μονάδες που υπολείπεται από τον κ. Μητσοτάκη στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, στην πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB, ήταν 11,8 πριν από έξι μήνες και 6,9 μονάδες πριν από έναν χρόνο. Έκτοτε ο Μητσοτάκης πήρε περίπου 10 μονάδες επάνω (45,3% έναντι 35,9%), ενώ ο Τσίπρας έχασε τρεις (από 29% στο 26,3%).