Καταιγιστικές εξελίξεις στην αντιμετώπιση του καρκίνου του πνεύμονα

Μεγάλες ελπίδες για εκατομμύρια ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα γεννά η απόφαση του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων (FDA) να εξετάσει κατά προτεραιότητα τον θεραπευτικό συνδυασμό της νέας γενιάς ανοσοθεραπείας pembrolizumab με χημειοθεραπεία ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τη νόσο. Η ετυμηγορία του FDA αναμένεται τον Μάιο του 2017, ενώ η απόφαση του οργανισμού αφορά την ένταξη του pembrolizumab στη φαρέτρα για την αντιμετώπιση του μεταστατικού ή προχωρημένου μη πλακώδους μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα.

Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως, με τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα να αποτελεί το 85% των διαγνωσμένων περιστατικών. Ακόμη και σήμερα, με όλη την πρόοδο που έχει συντελεστεί στην Ιατρική, το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του πνεύμονα είναι εξαιρετικά απογοητευτικό, καθώς κυμαίνεται στο 4%, συνεπώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη για νέα θεραπευτικά σχήματα. Ο ανοσοθεραπευτικός παράγοντας pembrolizumab της MSD είναι ήδη εγκεκριμένος για τη θεραπεία του προχωρημένου (ανεγχείρητου ή μεταστατικού) μελανώματος και του προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου του πνεύμονα, αλλά σαν δεύτερης γραμμής, μόνο σε ασθενείς που εκφράζουν τον PD-L1 στους όγκους τους και έχουν λάβει ένα προηγούμενο σχήμα χημειοθεραπείας.

Όπως εξηγεί ο καθηγητής Παθολογίας-Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Συρίγος (στο κέντρο της φωτογραφίας), οι νέας γενιάς ανοσοθεραπείες έχουν αποτέλεσμα στο 25% των ασθενών με καρκίνο και εξασφαλίζουν μακροχρόνια ανταπόκριση, που μπορεί να φτάσει και τα δέκα χρόνια, διάστημα που στην ογκολογία ισοδυναμεί με ίαση. Ο πρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδος Γιάννης Βαρθαλίτης εξηγεί πως με τους νέους ανοσοθεραπευτικούς παράγοντες είναι απαραίτητη η εξέταση του βιοδείκτη, που γίνεται στους καρκινικούς ιστούς, ώστε να εντοπίζονται οι ασθενείς που ωφελούνται από τη θεραπεία. Η νέα ανοσοθεραπεία δοκιμάζεται επίσης στον καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου, στον καρκίνο της ουροδόχου κύστεως και σε άλλα ογκολογικά νοσήματα, με τις μελέτες να περιλαμβάνουν και ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα.