Παρασκευάς Κίτσος: Στην Ελλάδα υπάρχει ένα κοινό που είναι ταγμένο στη jazz

Ο μουσικοσυνθέτης Παρασκευάς Κίτσος, έκανε το ντεμπούτο του στη δισκογραφία το 2016 με το album «Πόλεμος» το οποίο είχε αποσπάσει θετικές κριτικές.

Ως μπασίστας, έχει συνεργαστεί με πολλούς μουσικούς και ερμηνευτές, σε παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ το 2016 εκπροσώπησε την Ελλάδα με το trio του στο Athens Jazz Festival.

Πριν λίγο καιρό, παρουσίασε την δεύτερη προσωπική δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «In between the eyes».

Ο δίσκος στηρίζεται πάνω σε πέντε πρωτότυπες συνθέσεις του ιδίου, καθώς και σε μία επανεκτέλεση του «A call for all demons», του μεγάλου μουσικού της jazz, Sun Ra.

Με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου ο Παρασκευάς Κίτσος μίλησε στο Freesunday.gr.

Πότε αντιληφθήκατε ότι θέλετε να γίνετε μουσικός της jazz;

Από μικρός άκουγα και ασχολιόμουν με διάφορα είδη της μουσικής. Πέρασα από την σπουδή της κλασικής μουσικής για πολλά χρόνια και σαν συνέχεια της γνώσης και της παιδείας πάνω στην δυτική μουσική, η jazz ήταν και είναι μια συνεχής πρόκληση για μελέτη και για εξέλιξη σαν μουσικός. Συνθετικά και δισκογραφικά είναι κάτι που στην παρούσα φάση της ζωής μου με ελκύει περισσότερο από άλλα είδη μουσικής.

Παράλληλα με την jazz παίζετε και με καταξιωμένους τραγουδιστές του ελληνικού τραγουδιού.

Είναι αυτό που ανέφερα παραπάνω, όσο μπορεί να με συνεπάρει ένας δίσκος πάνω στο jazz ιδίωμα, άλλο τόσο μπορεί και ένα ωραίο τραγούδι από έναν άξιο έλληνα ερμηνευτή. Οπότε ναι, είμαι τυχερός που δουλεύω με καταξιωμένους τραγουδιστές στην Ελλάδα.

Θα θέλατε να έχετε τη δυνατότητα να παίζετε μόνο με το σχήμα σας ή είναι ωφέλιμη αυτή η διπλή ιδιότητα;

Και βέβαια είναι πολύ ωφέλιμη, όσο πιο πολλά διαφορετικά project έχω τόσο πιο δημιουργικός αισθάνομαι. Το σχήμα μου είναι ένα από τα project που τρέχω, χωρίς να σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτό. Από το κάθε σχήμα που παίζω, παίρνω διαφορετικές εμπειρίες και γνώσεις .Θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε κάθε μουσικό.

Το κοινό της jazz στην Ελλάδα, είναι δεκτικό σε ελληνικές παραγωγές ή μήπως τις απαξιώνει;

Αν κρίνω από τις προσωπικές μου παραγωγές μπορώ να πω με σιγουριά ότι τις στηρίζει με αγάπη και μεράκι. Τα νούμερα δεν είναι αυτά που είναι στην έντεχνη ή στην pop μουσική, αλλά εκεί μιλάμε κυρίως για τραγούδια, οπότε η σύγκριση κατά βάση είναι λάθος. Υπάρχει πάντως ένα κοινό στην Ελλάδα που είναι ταγμένο σε αυτή τη μουσική όπου πηγαίνει σε live, αγοράζει δίσκους, συμμετέχει σε crouwfundings για ανεξάρτητες παραγωγές και διάφορα άλλα.

Κυκλοφορήσατε το νέο σας album μόνο σε βινύλιο. Υπάρχει όντως μια νοσταλγία του κοινού και των μουσικών για βινύλια;

Δεν νομίζω. Υπάρχει μια ανάγκη στον κόσμο γενικότερα και όχι μόνο στους μουσικούς να έχουν ένα μουσικό format χειροπιαστό και όχι ψηφιοποιημένο μέσα σε ένα κουτί. Είναι κάτι σαν το βιβλίο, είναι το ίδιο να διαβάζεις ένα βιβλίο από το computer και το ίδιο από ένα κανονικό βιβλίο; Θα απαντήσω μόνος μου λοιπόν, καμία σχέση! Έτσι είναι και με τον δίσκο, άσε που η διαδικασία σε κάνει να εκτιμάς πιο πολύ την μουσική που πρόκειται να ακούσεις.

Στο album σας υπάρχουν μόνο ορχηστρικά κομμάτια. Θα παρουσιάσετε και τραγούδια στο μέλλον;

Ναι, γιατί όχι; Είναι πολύ πιθανό. Ομολογώ πως δεν μου έχει προκύψει ακόμα αυτή η ανάγκη. Προς το παρόν συνεχίζω να γράφω ορχηστρική μουσική.

Το album κυκλοφορεί σε βινύλιο αλλά και ψηφιακά στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες: Spotify link | Bandcamp link | Facebook link | Youtube channel

Στην ολοκλήρωση αυτής της προσπάθειας συμμετείχαν οι:

• Παρασκευάς Κίτσος: Κοντραμπάσο, μπάσο κιθάρα
• Γιάννης Παπαναστασίου: Σαξόφωνο, Άλτο
• Γιάννης Παπαγιαννούλης: Κρουστά
• Γιάννης Αγγελόπουλος: Τύμπανα
• Βαγγέλης Στεφανόπουλος: Πιάνο
• Παντελής Στόϊκος: Τρομπέτα
• Τάσος Τσαλαπάτης: Κιθάρα
• Βαγγέλης ΠαρασκευαΪδης: Βιμπράφωνο
• Παραγωγή: Παρασκευάς Κίτσος