Τι μπορείτε να κάνετε στην Επίδαυρο αυτό το Σαββατοκύριακο

06.07.2017
Πολιτισμός

Αυτό το Σαββατοκύριακο, στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου παίζεται ο Οιδίπους επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, με τον Κώστα Καζάκο στον κεντρικό ρόλο και έναν θίασο εκλεκτών ηθοποιών.

Διαβάστε εδώ την συνέντευξη του σκηνοθέτη στην εφημερίδα Free Sunday:

Σταύρος Τσακίρης: «Η σημερινή πραγματικότητα απαιτεί τη γύμνια της ειλικρίνειας»

Στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου, η Ιώ Βουλγαράκη εμπνέεται από τον Όμηρο για να δημιουργήσει την παράσταση Άφιξις. Η παράσταση ξεκινάει με δρώμενο από το λιμάνι της Αρχαίας Επιδαύρου.

Διαβάστε εδώ την συνέντευξη του πρωταγωνιστής της παράστασης Γιώργος Παπαγεωργίου στην εφημερίδα Free Sunday:

Γιώργος Παπαγεωργίου: «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό»

Παράλληλα, συνεχίζεται η δημιουργική απασχόληση για παιδιά, κατά τη διάρκεια των παραστάσεων στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Με πολύ χαμηλό κόστος, τα παιδιά μπορούν να απασχοληθούν με πλήθος δημιουργικών δραστηριοτήτων, όσο οι γονείς τους παρακολουθούν την παράσταση.

Ιώ Βουλγαράκη – ΠΥΡ

Άφιξις

Με αφετηρία τη Μνηστηροφονία από την Οδύσσεια

7-8 Ιουλίου, 21:30

Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

AFIXI min

Πέρα και πριν από οποιαδήποτε απόπειρα ερμηνείας, η Οδύσσεια είναι ένα τραγούδι επιστροφής, προερχόμενο από μια εποχή που τα μακρινά ταξίδια των ναυτικών γεννούσαν τραγούδια για την απουσία. Επιστρέφοντας στην Ιθάκη, έπειτα από είκοσι χρόνια, ο Οδυσσέας θα σκοτώσει 108 άνδρες που διεκδικούν τη γυναίκα και τον θρόνο του, ξεκληρίζοντας το νησί. Αυτό το μακελειό εγείρει τα ερωτήματα: Σε τι επιστρέφει ο Οδυσσέας; Ποιος θυμάται τον απόντα βασιλιά και ποιος είναι σήμερα αυτός ο άντρας; Και γιατί χρειάζεται να χυθεί τόσο αίμα; Η παράσταση επικεντρώνεται στη στιγμή της επιστροφής, για να μιλήσει ακριβώς για το ανέφικτο της επιστροφής. Ποτέ δεν μπορούμε να επιστρέψουμε σε καμιά πατρίδα, αφού ο χρόνος κινείται αμείλικτα μόνο προς τα μπρος και τίποτα δεν παραμένει όπως το έχει διαφυλάξει η μνήμη. Έτσι, ο Οδυσσέας επιστρέφει σε ένα «φάντασμα ονείρου». Ανοίγοντας τη δράση πέρα από τα όρια του θεατρικού χώρου, με όχημα τη σπουδαία μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη, και επενδύοντας στην αφήγηση και όχι στον ρεαλισμό, η παράσταση της Ιώς Βουλγαράκη και της ομάδας ΠΥΡ, που έχει συνιδρύσει με τον Αργύρη Ξάφη και τη Δέσποινα Κούρτη, επιχειρεί να φωτίσει την ψυχική μας σύνδεση με μια από τις πιο αιματηρές σκηνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

Με αγγλικούς υπέρτιτλους

«ΑΦΙΞΙΣ» ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Θα προηγηθεί δρώμενο 10’ λεπτών στο Λιμάνι της Παλαιάς Επιδαύρου και πορεία με τους ηθοποιούς προς το θέατρο με αφηγήσεις από την Οδύσσεια. Δωρεάν με υποχρεωτική δήλωση συμμετοχής στα εκδοτήρια του Ε.Φ. Ώρα έναρξης: 20:00

Δωρεάν είσοδος στο δρώμενο με υποχρεωτική αγορά εισιτηρίου μέχρι εξαντλήσεως θέσεων (140) είτε ηλεκτρονικά εισάγοντας το barcode του κάθε αγορασμένου εισιτηρίου, είτε στα εκδοτήρια του Ε.Φ. με τον κωδικό αγοράς.

Μετάφραση: Δ.Ν. Μαρωνίτης

Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Ιώ Βουλγαράκη

Σκηνικά: Άννα Φιοντόροβα

Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Μουσική: Σαβίνα Γιαννάτου

Κίνηση: Σοφία Πάσχου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Σχεδιασμός προβολών: Μάριος Γαμπιεράκης, Χρυσούλα Κοροβέση

Βοηθός σκηνοθέτη: Έφη Χριστοδουλοπούλου

Παίζουν: Γιώργος Δικαίος, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μαίρη Μηνά, Γιώργος Μπινιάρης, Αργύρης Ξάφης, Γιώργος Παπαγεωργίου

Μουσικός αυτοσχεδιασμός επί σκηνής: Γιάννης Δεσποτάκης

Sound design: Μανώλης Μανουσάκης

Ηχογράφηση: Studio 19st

Τις πανοπλίες έφτιαξε η Ιωάννα Πλέσσα. Τις κομμώσεις των κυρίων Λογοθέτη, Ξάφη, Παπαγεωργίου επιμελήθηκαν οι Talkin' Heads.

Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό: Από 20€ έως 25€, Φοιτητικό: 10€, ΑΜΕΑ-Ανέργων: 5€

Δείτε τι λέει η Ιώ Βουλγαράκη στο video της παράστασης εδώ:

Σοφοκλέους

Οιδίπους επί Κολωνώ

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

7 και 8 Ιουλίου | Ώρα 21.00

Το νόημα αυτής της τραγωδίας θα μπορούσε να εκφραστεί με το κείμενο που έγραψε ο Α. Σοπενάουερ: «Δεν υπάρχει κάτι σταθερό στην ασταθή ζωή· ούτε ατέλειωτος πόνος, ούτε αιώνια ευχαρίστηση, ούτε εντύπωση που ν’ αντέχει, ούτε ενθουσιασμός που να μην ξεθυμαίνει, ούτε υψηλή ιδέα που να στέκει ακλόνητη σαν κανόνας σ’ ολόκληρη την ύπαρξη. Όλα διαλύονται στον χείμαρρο των χρόνων» και συμπέραινε παρακάτω: «Η ζωή είναι ένα δάνειο που το παίρνουμε από τη γέννησή μας και οι πόνοι και τα βάσανα είναι οι καθημερινοί τόκοι».

Η υπόθεση

Ο "Ξένος" Οιδίπους, μετά από τη δεκαετή περιπλάνησή του στον κόσμο των ανώνυμων και των κυνηγημένων, φτάνει τυφλός και ρακένδυτος στο άλσος του Κολωνού, στις παρυφές της πόλεως των Αθηνών, ζητώντας "φιλοξενία" από τους ντόπιους. Χρειάζεται επιτέλους έναν τόπο για ν’ αναπαυθεί. Διαισθάνεται ότι το τέλος πλησιάζει. Μόνος συμπαραστάτης του, η κόρη και αδελφή του Αντιγόνη. Μετά από διαπραγματεύσεις με το τάγμα των φυλάκων και τον ίδιο τον βασιλιά Θησέα, του επιτρέπεται να κατοικήσει στα σύνορα. Ένα ενδιάμεσο διαφορετικών πολιτισμών, ένα ενδιάμεσο στη νομιμότητα και την παρανομία, βιώνοντας το ανάμεσα στη Ζωή και τον Θάνατο. Μέσα από τις συναντήσεις του με τον Θησέα, τον Κρέοντα, τη μικρή του κόρη- αδελφή Ισμήνη, αλλά και τον γιο - αδελφό του Πολυνείκη, κάνει την τελευταία ανασκόπηση της ζωής και στοχάζεται για το παράλογο του ανθρώπινου Βίου. Δίκαια, λοιπόν, θεωρείται πως αυτή η τραγωδία αποτελεί το δραματουργικό πυρήνα των έργων του Μπέκετ και του Καμύ και, ίσως, όλου του σύγχρονου θεάτρου.

Η παράσταση

Η καινούργια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, μέσα από την ιδιαίτερη χρήση των ιστορικών διαστρωματώσεων της ελληνικής γλώσσας, δίνει τον καμβά για μια πνευματική συνάντηση θεατών και θιάσου με την παράδοση και τη μοντερνικότητα. Ο Σταύρος Τσακίρης, ερευνά μια φόρμα αφήγησης της τραγωδίας σαν μια κοινή γιορτή θεατών και ηθοποιών, που δημιουργείται τη στιγμή που συναντώνται στον προκαθορισμένο χώρο του θεάτρου. Σ' ένα άδειο τοπίο, με τη χρήση ελάχιστων αντικειμένων, παρακολουθούμε σαν μια «παραβολή» τις τελευταίες στιγμές του Οιδίποδα. Ένας παλιός μύθος παρουσιασμένος από έναν θίασο σημερινών ανθρώπων, που προσπαθεί να τον φέρει σε ζωντανό διάλογο με το σήμερα, ώστε ν’ αφυπνίσει τις συνειδήσεις ενάντια στις προκαταλήψεις που μας χωρίζουν. Οι ηθοποιοί «ντύνονται» τους ήρωες, που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται σαν οπτασίες του ετοιμοθάνατου Οιδίποδα. Το ίδιο και οι χώροι. Σχηματίζονται, αλλάζουν και αναιρούνται «μαγικά». Η συνεχής παρουσία της μουσικής του Μίνου Μάτσα, σαν ένα παράλληλο κείμενο, που εκτελείται μόνο από τις φωνές τεσσάρων ιεροψαλτών, δίνει στο θέαμα τον χαρακτήρα παρουσίασης ενός επικολυρικού ποιήματος. Στον ομώνυμο ρόλο, ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός Κώστας Καζάκος, επικεφαλής ενός θιάσου που αποτελείται από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της νέας γενιάς. O Δημήτρης Λιγνάδης επωμίζεται έναν ιδιαίτερο ρόλο, που «ενώνει» το σήμερα με τον μύθο.

Συντελεστές

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνοθεσία: Σταύρος Σ. Τσακίρης

Επεξεργασία κειμένου: Σταύρος Σ. Τσακίρης - Δήμητρα Πετροπούλου

Σκηνικά: Κέννυ Μακ Λέλλαν

Κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Δραματουργός: Λουίζα Αρκουμανέα

Βοηθός Σκηνοθέτη: Χάρης Πεχλιβανίδης

Μάσκες: Εύα Νικολοπούλου

Αφίσα: Αλέξανδρος Ψυχούλης